Rys. 3 Schemat pokazujący powstanie gwiazdy neutronowej poprzez
wybuch supernowej
Gwiazdy o masie
rzędu 6 do 60 mas Słońca kończą swój żywot jako
supernowe, czyli gwałtownie odrzucają swoje zewnętrzne
warstwy, podczas gdy ich wnętrze zapada się, tworząc obiekt
o takiej gęstości, że pojęcia atomu traci swój sens. I
właśnie ich budowa wewnętrzna była przyczyną nadania im
nazwy: gwiazda
neutronowa. Gwiazda ta zachowuje jednak swój
moment pędu przez co tworzy niezwykle szybko rotujący obiekt,
który jest postrzegany jako pulsar gdy okresowo kieruje się do
nas swoją osią magnetyczną.
