Sumator

Urządzenie to służy do dodawania wzmocnionych sygnałów dostarczanych z obu anten przy pomocy kabli o równej długości. Ponieważ specyficzną cechą tego systemu jest to, że anteny są nieruchome, a obserwowany obiekt (Słońce) podczas ruchu dobowego porusza się, zmodyfikowano sumator w taki sposób, by uczynić system odbiorczy szczególnie dostosowanym do tej sytuacji. W praktyce polega to na tym, że wydłuża się w sumatorze cyklicznie o połowę długości fali kabel doprowadzający sygnał od jednej z anten. W celu powstania cykliczności do sumatora dostarcza się prostokątny sygnał przełączania o napięciu +14V/-14V i o częstotliwości ok. 227 Hz. Sygnał ten odpowiednio polaryzuje diody przełączające w sumatorze, przepuszczając w jednym z kabli raz sygnał niezapóźniony (+14V), a raz zapóźniony (-14V). Cała ta operacja nie wpływa na szum, który jest przypadkowy, co w późniejszej fazie pozwoli na pozbycie się go i wyciągnięciu z danych sygnału od radioźródła (rysunki 5 i 6). Z sumatora sygnał wędruje (przez kondensator, który ma za zadanie przepuścić tylko składową zmienną) do telewizora. Jednocześnie sumator jest tak skonstruowany, by przepuścić napięcie zasilania (+15V) do wzmacniaczy antenowych. Materiałem konstrukcyjnym sumatora jest laminat szklano/epoksydowy o przenikalności dielektrycznej względnej 4.5 i grubości 1.5 mm, pokryty obustronnie folią miedzianą.